Persahabatan dalam The Kite Runner

Saya menghabiskan masa cuti sempena Hari Pekerja (dulu Hari Buruh) dengan beratur membeli tiket wayang (The Kite Runner). Pelik. Rata-rata yang menonton filem itu adalah orang tua. Tambah pelik lagi kerana ada dua pawagam sahaja yang menayangkan filem itu di Malaysia.

Filem ini salah satu lagi hasil daripada adaptasi buku yang ditulis oleh Khaled Hosseini, warga Afghanistan yang tinggal di Amerika, juga pengarang novel A Thousand Splendid Suns. Beliau baru menerbitkan dua novel, tetapi karyanya sudah diangkat menjadi filem.
Filem yang diterbitkan oleh DreamWorks dan diarahkan oleh Marc Forster sudah tentu banyak propaganda yang mengarut. Abaikan adegan liwat, minum arak, main daun terup dan keganasan Taliban (termasuk hukuman rejam bagi penzina). Mungkin ia realiti kehidupan di Afghanistan, tetapi paparan buruk berkenaan orang Afghan cukup meluatkan penonton.

Filem ini mengingatkan saya pada filem Iran, Children of Heaven, yang menggambarkan pengorbahan abang kepada adiknya. Namun filem The Kite Runner adalah kisah pengorbanan seorang sahabat kepada sahabatnya. Pengorbanan melampau Hassan kepada Amir menyebabkan hampir satu pawagam terharu (terdengar juga sedu sedan). Namun tidak semua pengorbanan itu dibalas dengan kebaikan. Amir yang merupakan majikan Hassan tidak mengetahui Hassan adalah saudara kandungnya (hasil hubungan sulit luar nikah bapanya) sehingga sanggup memfitnah Hassan.

Saya tidak nampak adegan dakwah dalam filem ini, walaupun ada beberapa babak ibadat yang dipaparkan. Yang saya faham, banyak digambarkan secara tersirat keburukan peribadi seorang Muslim. Tidak cukup sekiranya filem ini dijadikan sebagai "peluru serangan balas" kepada filem Fitna. Namun sewajarnya filem ini diusahakan oleh penerbit filem Malaysia. Indonesia sudah ada Ayat-ayat Cinta dan Kun Fayakuun, Malaysia tidak seharusnya berbangga dengan Syukur 21 yang gagal itu.